کی میگه بهم نمیرسن دو تا خط موازی
تو خود خود حقیقتی تو دنیای مجازی

انگاری صد ساله که میشناسمت باهات رفیقم
تا میای حس میکنم این صحنه رو به جایی دیدم

من جونم برات در میره

من نمیرم هیچ موقع از پیشت

نمی دونی چه حالی دست میده بهم وقتی میشی نزدیک بهم

تو چقدر به دل نشسته خنده هات ای دل غافل
قبل تو هر چی که بوده رو چشمات میکنه باطل
اگه یه دریا بیفته بین تو با آرزوهات
قایقت میشم تو رو میرسونم اون سمت ساحل